મારા ખાલીખમ આભમાં તું રંગ જરી લાવ

  બીજું કંઈ નહી તો આજ તું પતંગ બની આવ......

આમ ખુલ્લું ઉજાસભર્યું આભલું છે મારું 

    ને વાયરે વીંટાઈ વહે વાદળ 

ચિઠ્ઠીની જેમ જરા મોકલી તું દે ને                     

 અહીં રંગભર્યા મનગમતા કાગળ 

તારા આકાશ મહી ઉડે રંગોળી 

થોડી મારા યે આભે છંટાવ...............

 તને લાગે જો આઘેરું મારું આ આભ

  તો  તું લંબાવી દે ને સ્નેહ દોર

સૂના મુજ આભ તણાં સૂમસામ આંગણમાં

  રેલાવી દે ને કલશોર!

ઝૂરતા આ જીવને તું દઈ જાને  ઢીલ,

 આમ નાહકના પેચ ના લડાવ.....

  ચલ હજુ પણ વાત ને આગળ વધારી જોઈએ 

  ચલ હજુ પણ એકમેકમાં 'હું' ઓગાળી જોઈએ 

  મેં મુજને ને તુજને તેં પણ ના છોડ્યાના ડંખ ભૂલી   

  એકબીજાના લયમાં ચલને ખુદને ઢાળી જોઈએ! 

અણગમતી કંઈ કંઈ ઘટનાઓ,વાતો, સઘળું નેવે મૂકી 

મનગમતા કો  પંથે ચલને પગને વાળી જોઈએ.

નાહક મનને આવું કનડી શું પામીશું એ તો કહી  દે

મનને કનડે એવું બધ્ધું ચલને ટાળી જોઈએ!.

વરસો વિત્યાં, હજુ વીતશે અળગા અળગા ઝૂરી ઝૂરી 

રહી એટલી પળો ચાલ પ્રિય હજુ ઉજાળી જોઈએ!