હજુ તમારી ભીતર મારું સ્મરણ હશે
લાગણીઓનું નાનું સરખું ઝરણ હશે
તમે હોઠને હૈયું છેક જ સીવી લીધા
છતાં કશે તો શ્વાસ અમારે શરણ હશે
ભલે તમારી દિશા હવે મુજથી ફંટાતી
એ જ માર્ગ પર કશે અમારા ચરણ હશે
સતત તમોને પામું એવી ઝંખા મારી
ક્યાંક તમારું યે મન છળતા હરણ હશે!
આમ તો થંભી ગઈ છે આ હોવાની ઘટના
નામ જ એનું અરે કદાચિત મરણ હશે?
11/7/10
2/7/10
'આહ!'
પગલું રોકીને હું તો ઉભી છું કોઈ મને દેશે હોંકારો પળવારમાં....
કેમ કેરી જીવું હું આવા ભણકારમાં?
કોઈ ડાળખીમાં પાન હજુ ફૂટતા હશે?
કોઈ પંચમના સૂર હજુ ઘૂંટતા હશે?
હજુ મારા તે આવ્યાની જોવામાં વાટ
એની આંગળીના વેઢાઓ ખૂટતા હશે?
એવું કંઈ નહિ કંઈ નહિ ને તોય કેમ હજી કાળજ આ
કોરાતું જાય છે થડ્કારમાં?...
કેમ કાનમાં ગુંજે છે હજુ વહાલો અવાજ?
કેમ સાત સાત સૂર છતાં સૂના આ સાજ?
કોઈ હમણાં બોલાવશેએ ઝંખનામાં અરે
મુઆ આંસુ તો વરસે છે છોડી સહુ લાજ
કોઈ ક્યારનું ય તરછોડી ચાલ્યું ગયું છે
મને નોધારી મેલી મઝધારમાં..............
આના પર સબ્સ્ક્રાઇબ કરો:
પોસ્ટ્સ (Atom)