કદીક  મારા સરનામે સૈ આવે તારો કાગળ

 નહીંતર મારે આંગણ વરસે તું પોતે થઇ વાદળ...

 ભર વરસાદે ઉભે મારગ ભીંજાવાની રમત આપણે કેવી રમતાં?

વળી કદી તો ભર બપ્પોરે જગ આખાની કરી ગોઠડી ગામ ગજવતાં!

 થતું મને કે

 હજી ય એવા દિવસો આવે

  લઈ સ્મરણોનું ઝાકળ.....

 એકબીજાનાં સપનાંઓને સંકોરીને સાથે વહેતાં, યાદ તો છે ને?

કશાક અંગત અંધારાં પણ વહેંચીવહેંચી સાથે સહેતાં યાદ તો છે ને?

જરીક થંભે 

સમય, કદી,તો દઉં ઓલવી

દૂરતાનો દાવાનળ......