હો ચૈતર વૈશાખ હૃદયમાં
ને પાંપણ પર શ્રાવણ...
વાવી દીધો સ્હેજ વાતમાં
અમથો એક ઝુરાપો
ભાંગ્યુંતૂટ્યું એક હલેસું
માન્યો એ ય તરાપો
મનગમતા પગરવની ભ્રમણા
લઇ શણગાર્યું આંગણ....
વનપંખીના ટહુકા જેવું
ગીત કંઠમાં રોપ્યું
ના ઓગળવાનું મનનું
ફરમાન અજાણે લોપ્યું
ડમરી થઇ જ્યાં ધૂળ ઉડે ત્યાં
ઊજવું ક્યાંથી ફાગણ?
નંદિતાઃ અકારણ કંઈ જ થતું નથી હોતું. એટલે જ "પાંપણ પર શ્રાવણ" જરા ખટકે. મને તો એવું જ જચે કે ઃ
જવાબ આપોકાઢી નાખોડમરી થઇ જ્યાં ધૂળ ઉડે
ત્યાં યે ઊજવું ફાગણ ...
અર્થની ધમાલમાં પડવાનું મારી જાતને રોકું તો એક ગીત તરીકે "અકારણ" મને ગમ્યું. ... મામા