આ તે કેવાં સગપણ ગૂંથ્યા ઘટમાં?
પાંખો વિનાના કોઈ પંખી ઉડે ને જેમ
આભાસી આભલાનાં પટમાં..............
કશું કહેવાનું નહિ ને તોય કહેવાને કાજ
હોઠ ફફડે ને જીવ મૂંગો વલખે
સાચકલું સાચકલું જીવતર જીવાય
કૈંક એવું હોવાને મન તલખે
આમ સાનભાન સંકોરી ક્યાં લગ રહેવાય
કહો સુક્કી તે નદીઓનાં તટમાં?
તમે માંગો નહિ તોય અમે સઘળુંયે દઈશું
એ વાયદા કે ઠાલી બે વાતો?
એટલું તો સમજો કે ખુદને ભૂલીને
અમે ભવનો આ બાંધ્યો છે નાતો!
ઝૂરીઝૂરીને અમે કેટલુંક ઝુરશું
આ મુઠ્ઠીભર લાગણીની રટમાં ?
Nandita,
જવાબ આપોકાઢી નાખોHave heard you in Lenham Guj Adhiveshan. You were wonderful.Very happy to see this blog. But only poetry wont do,we need your sangeet also!
aa geet pan khub saras ane asar kaarak. mane laage chhe tame geeto ma vadhaare khili sakyaa chho, tatva ni khub najik rahi sakyaa chho. enaa thi e sabit thai ke geet no prakaar tame saari rite samji sakyaa chho.
જવાબ આપોકાઢી નાખો