5/1/13


એક દિવસ-
 ગોરજટાણું.
ધૂળ કાંકરાથી ભરેલો ઉંચો નીચો રસ્તો
આભમાં ઓસરતા સૂરજની રૂપાળી લાલિમા
છૂટાછવાયા વૃક્ષોમાંથી વહી આવતી શાંત હવા
સામે મંદિરમાં સાંધ્ય આરતીનો ઘંટારવ
ઈશ્વરના કૃપા પ્રસાદ જેવી ધૂપની સુવાસ
સહજતાથી પણ મજબૂતીથી
એકમેકમાં ભીડાયેલી બે હથેળીઓ
અને
શ્રદ્ધા અને મક્કમતાથી
સાથે પડતાં ઉપડતાં પગલાં -
( જાણે સપ્તપદીનાં )

આજે-
ઘેરી રાત
રસ્તો સુમસામ
સૂરજ ડૂબી ગયો
હવા થંભી ગઈ
આરતીના ઘંટારવ શમી ગયા
ધૂપની સુવાસ ઉડી ગઈ
અટકી ગયા છે પગલાં અને
હથેળી છૂટી પડીને ખોવાઈ ગઈ છે ક્યાંક.

પણ

પેલું મંદિર હજુ ઊભું છે એમ જ-
એમાં એક  અરજનો દીવો પ્રગટે છે
ખોવાયેલાં પગલાં અને વિખુટી પડેલી હથેળી
  ફરી  પાછી મળે !





ટિપ્પણીઓ નથી:

ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો